DURVEN DELEGEREN EN LOSLATEN. HET BEGINT BIJ JOU.
Als je te veel werk hebt, maar van mening bent dat je niets aan je teamleden kan doorgeven; heb je dan de foute mensen, geen vertrouwen in hun kunnen of angst om los te laten?
“Ik kan het beter zelf doen, dan weet ik zeker dat het beter en sneller gedaan is.” | |
| Mocht er een top 10 van ondernemersstellingen bestaan, dan is dit top-3-materiaal. Heel bizar, want je werft mensen aan; je geeft hen een job, middelen en tools. En dan lijkt het niet te marcheren. In plaats van minder, heb je plots veel meer werk en steek je veel tijd in het uitleggen en toelichten van taken. Mijn nieuwe klant (laat mij haar voor het gemak Sofie noemen) heeft geen leven meer. Zo stelt ze het zelf. Ze wordt volledig opgeslorpt door haar bedrijf, zegt ze, omdat ze geen taken kan doorschuiven. Het was even spitten naar de echte reden. |
"Ze kunnen het niet, dus kan ik het niet doorgeven en al zeker niet loslaten."
| Interessant. Maar wat zit daar achter? “Ze kunnen het niet”, zei Sofie "Dus… je hebt foute medewerkers aan boord?", vroeg ik. Dat is een mogelijkheid. Maar wacht even... deze mensen werden aangeworven, niet? Waarom heb jij dan voor deze kandidaten gekozen? Waar is de gap ontstaan tussen wat je bedrijf nodig had, wie de sollicitant was en wat het profiel voor de job was? Ik geef je een voorbeeld: stel dat je een vacature voor een boekhouder hebt. De jonge sollicitant, Jef, die voor jou zit heeft de juiste opleiding genoten, kan terugvallen op een paar jaren ervaring in verschillende bedrijven en kan over boekhoudkundige zaken vlot en geanimeerd meepraten. Dat lijkt dus een match te zijn. Na zes maanden samenwerking loopt er meer fout dan goed. Jef heeft het niet hoog op met details en juistheid van cijfers. Wat hij aanlevert, is ook vaak te laat. Hij ligt wel heel goed in de groep en voor een feestje is hij snel gemotiveerd. Kortom, Jef als mens staat haaks op het typische boekhoudersprofiel. Geen kwaad woord over Jef, maar de kans is klein dat zijn enthousiaste persoonlijkheid ooit aansluit bij jouw verwachtingen over de job. Is het Jef’s fout dat hij niet kan wat jij verwacht? Bwa, niet echt. Gaat dit ooit goedkomen? Misschien, maar ik denk eerder van niet. Moet je Jef aan boord houden? Misschien in een andere functie als die er is, maar als boekhouder lijkt het geen succesverhaal. Is dat cru? Nee, want Jef, noch jij hebben voordeel bij deze situatie. Sofie geeft te kennen dat ze best veel Jeffen in haar bedrijf heeft. “Daarom kan ik het niet loslaten”, gaat ze verder. "Wil je het niet loslaten of durf je niet?" vraag ik bedenkelijk. |
Ik stel voor om de situatie eens van dichterbij te bekijken: die van jou en die van jouw medewerker.
| Laat ons beginnen met de medewerker. Stel, jouw medewerker Stijn is wel de juiste persoon en heeft een profiel dat matcht. Hij doet de juiste dingen, weet precies waar hij mee bezig is en hoe hij jou van feedback kan voorzien. Maar... als hij het vertrouwen niet krijgt om zijn job autonoom en zelfstandig te mogen doen, dan zal hij niet aan boord blijven. Hoelang Stijn het volhoudt als jij voortdurend over zijn schouder meekijkt en continue elk detail wil weten, is maar de vraag. Stijn heeft de kennis en het vermogen om zijn job te doen, waarom durf jij dan niet los te laten? Als volgt jouw perspectief. Als je van mening blijft dat enkel jij het beter en sneller kan, dan zal niemand ooit goed genoeg zijn. Een taak anders doen, is daarom niet slechter. Krijgt jouw medewerker voldoende input om mee aan de slag te gaan? Zijn het kruimeltjes, een boterham of het volledige brood? Moet hij voor elke nieuwe taak komen aankloppen of geef je aan wat je op de eindstreep wil bekomen en laat je dan begaan? Zijn de procedures voldoende en duidelijk zodat jouw medewerker zichzelf uit de slag kan trekken? Zijn er voldoende hendels en touwen voor je medewerker zodat hij in alle veiligheid zijn job kan doen? Creëer jij voldoende veiligheid voor je medewerker zodat het zelfvertrouwen in de job kan groeien? |
Sofie zucht.
Ze beseft, zegt ze, dat ze minder Jeffen heeft dan ze aanvankelijk zei.
Dat ze ook de Stijnen in haar bedrijf herkent wiens werkdag een pak aangenamer zou kunnen zijn als ze minder in hun nek zou staan blazen.
Deze twee tips aan Sofie geef ik jou graag mee: | |
TIP 1Je hoeft geen expert in rekrutering te zijn, maar een paar basisknepen kunnen veel teleurstelling vermijden. Nieuwe mensen zoeken kost veel tijd en geld. Werf dus geen mensen aan om de stoel te vullen, maar om de job te doen. Om een meerwaarde te zijn voor het bedrijf. Je wil geen podiumtalent aan boord hijsen voor een job die zich in de coulissen afspeelt, toch? Sommige medewerkers zal je effectief moeten laten gaan omdat het echt niet werkt en anderen moet je de kans geven tot ontplooiing. | |
TIP 2Kijk je eigen vrees in de ogen. Erkennen, herkennen en aanpakken.Dat jij te veel werk hebt, ligt vaker bij jou dan bij je teamleden. Spreek duidelijk af wat jij nodig hebt om jezelf comfortabel te voelen zodat je durft loslaten. Wat wil jij op het einde van de dag of week weten om controle te behouden zonder beklemmend te zijn voor je medewerker? Maak dat heel concreet. Maak afspraken over jouw verwachtingen. In cijfers, in aantallen, in wat het ook kan zijn. Maar laat het dan los. Op z’n minst voor de rest van de dag. Laat Stijn zijn job doen. Dit vergt inspanning, voornamelijk van jou. |
Voor Sofie is de analyse duidelijk.
In de komende maanden zetten we dit om in instrumenten, processen en rapporteringen waarmee ze voor lange tijd verder kan.
Is this you?
Heb jij een ook beetje Sofie in jou?
Herken jij je hierin of heb je een vergelijkbaar verhaal, en is het belemmerend voor jouw bedrijf, dan kan ik jou helpen.
Een verkennende babbel is een begin.
Deel met je vrienden:
Contacteer ons
tilly@hallinto.be
+32 493 50 20 90
Kerkomsesteenweg 25 3370 Boutersem
WhatsApp
BE0898.877.323
keyboard_arrow_up